Körfez Ülkeleri ve Esad Rejiminin Şaşırtıcı Düşüşü: Kazançlar ve Kayıplar Dengesi

Rejimin çöküşü Körfez'in bu stratejisini bir anda yerle bir etse de çok arzulanan bir hedefe de ulaşılmış oldu: İran'ın Direniş Ekseni Suriye'yi kaybediyor ve önemli bir darbe alıyor. Buna ek olarak, Captagon uyuşturucularının Körfez'e akışının bundan böyle zayıflaması bekleniyor.

Kısa vadede, bölgedeki Sünni kamp, zayıflayan İran ekseni pahasına kendini güçlendirme fırsatına sahip. Ancak bu kamp içindeki bölünmeler bu fırsattan yararlanmayı zorlaştıracaktır.

Körfez ülkeleri arasında en büyük kazanan, Türkiye ile birlikte başından beri Suriyeli isyancıları destekleyen ve Esad rejimine karşı olduğunu ilan eden Katar olabilir. Şimdi Katar, önde gelen isyancı örgüt Heyet Tahrir el-Şam'ın dünya ile iletişim kanalı olma rolünden yararlanıyor ve muhtemelen bu konumunu Esad sonrası Suriye'de nüfuzunu tesis etmek için kullanacak.

Diğer Körfez ülkeleri ise rejimin düşmesinden iki gün sonra Suriye'deki büyükelçilerini örgütle görüşmek üzere hızla Suriye'ye göndererek yeni Suriye yönetimiyle bağlar kurmayı umdular. Bu bağlamda Suudi Arabistan ve BAE, son yıllarda Türkiye ve Katar ile sağladıkları uzlaşmayı yeni Suriye rejimi ile aracı olarak kullanabilir. Bu bağlantı, kuzey sınırının ötesindeki yeni liderlikle ilişki kurmak için Körfez'deki bağlarını kullanabilecek olan İsrail'in de yararına olabilir.

Bir diğer soru ise “domino etkisi”: Her ne kadar bu “Arap Baharı” tarzında bir halk devrimi olmasa da, İslamcı güçlerin Esad'ın demir yumruk rejimini devirmedeki başarısı -Hamas'ın 7 Ekim saldırısında İsrail'e karşı elde ettiği sansasyonel ancak geçici başarı ile birlikte- Körfez rejimlerinin ana siyasi tehdit olarak gördükleri İslamcı dalganın bölgeyi kasıp kavuracağı endişesini arttırıyor. Özellikle Körfez ülkeleri Suriye'de Taliban ya da IŞİD benzeri bir İslamcı devletin ortaya çıkmasından memnun olmayacaktır.

Yoel Guzansky, Ilan Zalayat

Tercüme edilmiştir.